Narkissos'un Düşüşü
Takis TheodoropoulosSözler ve Alıntılar
Artık ana kucağında ağlamaktan başka bir şey bilmeyen bu insanlardan bıktım.
Sayfa 71 - Can YayınlarıKitabı okudu
Beni gerçeklikten koruyan kurtarıcı bir kendini salıverme, dinginsiz bir gevezelikti yazmak. Ne daha fazlası, ne de eksiği.
Sayfa 36 - Can YayınlarıKitabı okudu
Üçüncü insanı düşle, demişti bana. Yüz ifadelerini, davranışları, duyguları kemiren bir belirsizliğin gölgesinde kalmış bütün bir kenti düşün. Hiç kimse hiçbir şeyden emin değil. Sevdiğin kişinin bile içinde hangi karanlıkları taşıdığını bilmiyorsun. Aynı mekândaki cellat ve kurban, anlıyor musun?
İnsanlık kış uykusunun sıcaklığına gömülmüş gibiydi.
İnsana bütün erotik tatları tatmış izlenimi veriyordu, hepsinin özelliklerinden tatmin olabiliyor ve ama hiçbir zaman bir tanesiyle yetinmiyordu. Hiçbir fanteziden çekinmiyordu, onunla birlikteyken, hayatımda ilk kez repertuarımın ne kadar dar olduğunu ve bıkıp usanmadan, tek düze bir şekilde, hep aynı hareketleri tekrarlamamız için direttiğimi keşfettim. Beni sırasıyla bir röntgenci, doğulu bir harem sahibi, bir toplama kampında kurbanlara işkence eden bir Nazi ya da yalnızca güzel bir ay ışığında sevgilisinin tenini okşayan şefkat dolu bir erkek rolüne sokabiliyordu.
Birisi sizi sevdiği için yüzünüze bakmaktan utanmaz, etrafta ilgisini çeken şey daha fazladır.
Sayfa 1315
Geçmiş; belleğin en dolambaçlı kıvrımlarından, bedenin özümsediği anılara kadar, hepimizin ruhumuzun derinliklerinde sakladığımız bu yaşanmışlık, yaşanmışın gerçekleşmiş bölümü, şaşkınlığın düzeninde yerini bulabilmiş bir kesitidir.
Sabah, dünya henüz düşlerle bilincin arasında yüzerken, somutluğun karanlığına gözlerimizi açar açmaz, aynada kendi yüzümüzü tanıyabilir, hala kendimize eski biz olduğumuzu söyleyebilir ve bir kez daha bacaklarımızın üzerinde doğrulup, gelen günün ağırlığını dayanabileceğimizi kabul ederiz.