Tüm dağları, ovaları dolaşacağım,
Kardeşsiz eli boş dönersem geri
Nart demesinler bir daha bana
Ve deli ormanda yitip gitti,
Karanlık gökyüzünde bulutlar gibi
Ağaçlar suskun dallarını indirdiler
Ve hareketsiz havada öylece kaldılar.
Tam bu sırada korkunç sessizlikte
Ak güvercin yükseklerden uçtu geldi.
Sessiz ormanı, koyakları bakışlarıyla tarttı.
Şaşkın gözlerle çevreyi kollayan
Avcının dinlendiği ağacın dalına kondu.
Ölümlülerin asla göremeyeceği
Kar beyazı kanatları balkıyordu.
Yeniden süzüle süzüle göğe yükseldi
Ve bir bulut haline geliverdi birden.
Dünya güzeli bir kız çıkıverdi bulutun içinden.
İyice sersemleyen Bore kıza seslendi:
"Sen tüm güneş kızlarından da güzel kız,
Güzelliğin türkülerle söylenebilir ancak.
Sen gökyüzündeki yıldızların süsü ...
Ah ! seninle ömür boyu birlikte olmak
Hangi talihli kişinin alnına yazılmış?
Kimin karşısına dikileceksin türküler söyleyerek,
Ey peri kızı, ev sofrasını sevgiyle kurarak?
Güzel sesinle türkülerini kim dinleyecek?
Sevinci, mutluluğu olacaksın kimin?"