Neri olarak da Neriman olarak da o şehirde, içinde bulunduğu ortam ve şartlarda artık olmuyordu. Olamayacaktı. Arkasına bakmadan gitmeliydi. Bunu aklına getirmesi çekip gitmesine yetmişti. Bu çekip gitmeyle birlikte kendisi olmayan iki kişiyi yaşamak zorunluluğu ortadan kalkacaktı. Birincisi geçmişini, çocukluğunu, yani özünü oluşturan tüm değerlerini ve kimliğini çöpe atıp onun yerine tahta oturttuğu paraya ve alışverişe tapan Neri, diğeriyse iyi aile kızıymış numarasını yaparak, sürekli bir kaçış ve yalan sancısını bütün anlarında kendisiyle taşımak zorunda kalıp bu sancıya ailesini de ortak ettiğinin suçluluğu ve tedirginliğiyle mecburiyetler labirentinin çıkmazına demir atan Neriman…
Bora ise onu bu dünyadan her manada uzaklaştırıp kendisini, aşkı, özünü ve gerçekleri görmesine vesile olacaktı.
