Nihayet Bitti
Peter TurriniNihayet Bitti Gönderileri
Nihayet Bitti kitaplarını, Nihayet Bitti sözleri ve alıntılarını, Nihayet Bitti yazarlarını, Nihayet Bitti yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ölüm git gide yaklaşıyor. Onunla ilk karşılaşmam dokuz yaşında, daha çocukken gerçekleşmişti. Bir taşra hastanesinde kapkara bir yerde yatmış, onu bekliyordum.(gelmeyince de hayaller kurmaya başladım). Yaşamı kurguladım ve bu yaşamı kurgulama yöntemim bugüne kadar sürdü. Kendimi her zaman güçlü hissediyordum ; sanki dağları ve okyanusları, tirtir titretiyormuşum gibi geliyordu bana, sanki Afrika’nın balta girmemiş ormanlarında mücadele ediyor, derin denizlerin sırlarını keşfediyordum.
Hayatım boyunca bana gelen bütün mektuplar, en önemlileri bile üstünde adın yazılı olmadığı için benim için hiçbir anlam taşımıyordu. Her sevinç nidam senin sesin olmadığı için çığlığa dönüşüyordu. Bana hayranlıkla bakan her göz ölü gibiydi, çünkü sen değildin bana bakan.
"Her ağaç bir tuzak"...
Devamlı olarak penceremin önündeki ağaca bakardım. Kışın cansızlaşır, bende ikimiz beraber öldüğümüz için mutlu olurum. İlkbaharda tomurcuklanır ve ben onunla birlikte canlanmaya çalışırım.Yazın uzar gider, ben de onunla bu duyguyu paylaşırım.Bizler uzuyor, uzuyoruz, yapraklar ve meyvalarla kaplanıyor ve ölümsüzlüğü yakalıyoruz. Bir güz rüzgarı, soğuk bir gece, bir fırtına, herşey yere düşüyor ve ben yerde yatıyorum. Çiğneneceğim ve beni çöpe atacaklar.(Sessizlik.) Her ağaç bir tuzak. Elli yıldan fazladır aldatılıyorum. Seni ısıtan ve sonra senden ayrılan her el bir vahşettir. Her iyi dilek, sana gösterilen her ilgi, senin arkandan konuşulmasını sağlar. Sana yönelen her bakış aslında başkalarını arar. Her gülümseyiş sonunda yalnız kalacağın bir zindana davettir. Seni çağıran her ses bir yalandır.