Nisyan

Serpil

@Eskileranarim·

5mo

120 syf.

· Kitabı okudu

9/10 puan verdi

·

Liked

·

Read in 3 hours

Zamanla bildiğin her şeyi unutsan da, zihnin en sevdiklerini en sevdiğin halleriyle kazır beynine ve o kazıma işlemi ölüme dek devam eder yoksa batıverirsin o gemiyle, kaptanı olsan bile. Çocuğunu en sevdiğin haliyle kazır, resim yaparken misal daha 6 yaşında, şimdi çokça yaş almış olsa da. Ya da eşini, vişneçürüğü berjerde ayağında yün çoraplarıyla. Asla bozulmaz o görüntü adını bile unutsan, hatta yüzünü aynada... Demans hastası birinin yaşantısına tanık olan biri dolduruverir kitaptaki o boşlukları kolayca... Hatta biraz daha kolay olabilir onun yerine koyabilmek kendini, zihninin bulanıklığını keşfederek, haliyle biraz da acıyla... Ben kitabı çok sevdim... Anneannemi de çok severdim...

NisyanMurat Gülsoy · Can Yayınları · 2016261 okunma

Reklam

E.B.

. Duvarın ardında dünya, mecalim yok içine karışmaya. .

Sayfa 81Kitabı okudu

E.B.

. Zaman ne ki? Bedenime gömülü bir saat. .

Sayfa 63Kitabı okudu

E.B.

. "Yaşadıkça uzaklaşıyorum kendimden. Bildiğim o kimseden." .

Sayfa 28Kitabı okudu

E.B.

. Birilerinin gelmesini bekliyorum. Arka planda bitmeyen bir uğultu gibi bu bekleyiş. Yorucu. Hayat birilerinin eksikliği olarak çoğalıyor. Zaman geçmiyor, boşluk çoğalıyor sadece. .

Sayfa 17Kitabı okudu