"Kendi adıma," dedi Isabella, "isteklerim öyle mütevazı ki en düşük gelir bile bana kâfi gelir. İnsanlar gerçekten birbirlerini seviyorlarsa yoksulluk servettir: İhtişamı hor görürüm: Dünyada Londra'ya yerleşmem. Uzak bir köydeki bir kulübe benim için cennettir. Richmond civarında sevimli küçük villalar var."