“İkinci gün, ikinci seans, ikinci kayıt. Bir ölü olduğumu düşündüm, dedi Yui, varla yok arasında bir yerdeyim. Akira da benimle, kurumuş yaprakların hışırtıları arasında yürüyoruz. Sana bir haiku okuyacağım, dedi, dinle. Cebinden bir şey çıkardı, yeşil, deri bir defter, üzerinde Işığın Elleri yazıyor. Kısık gözlerle gökyüzüne baktı, o tok sesiyle okumaya başladı. Ben kendimin değilim / her şeyden bir şeyim / Evren bunu bilmiyor.”