Oda Tiyatrosu (On Altı Oyun)
Jean TardieuSözler ve Alıntılar
Ana– Seni kim öldürdü?
Baba— Bir insan değildi beni öldüren.
Ana— Sen kimsin?
Baba— İnsan değilim.
Ana— Kimdin?
Baba— Hiç kimse.
Ana— İnsan nerede öyleyse?
Baba— Hiçbirimizde değil.
Ana— Oysa, anımsıyorum: Sen yaşıyordun.
Baba— İnsan, hepimizde öldü. Yok artık, yaşamıyor, ya da daha değil.
Ana— Nerede?
Baba— Birlikte arayalım: Günün birinde, aramızda, ortaya çıkacak... var olacak...
Sayfa 16 - kim var orada?Kitabı okudu
Sözcüklerin bizim onlara vermek lütfunda bulunduklarımızdan başka anlamları vardır.
Uçurumun dibine inmiyorum; nasıl inebilirim ki? Ama kenarlarını çepeçevre dönüyorum ve kendi çılgınlığımla
dünyanın çılgınlığı zihnimi doldurduğu, karanlıklarımla karışan anlaşılmaz gökyüzü bakışlarıma düştüğü, yaşantım
kendi küllerini titizlikle sakladığı zaman, bütün şimşekleri bir kılın ucunda
ve bilinmeyen cinayetimi, görkemli
masumiyetimle tutabiliyorum!
Cehennemin görüşü beni, günlük cehennemine biraz daha batırıyor. Ah, mösyö dün dairede amirime de söylediğim gibi Theophile Gauthier boş yere
Kuşların kanatları olsa idi
Onlarla uçar giderdim
dememiş.
SAYIN BEN — Evet, yaşantımda, anlaşılmaz, kabul edilemez, belki pek büyük ya da çok korkunç ama herhalde benimle uyuşamayan, bununla beraber çevresinde bütün yaşantımın kurulduğu, anlıyor musun, yaşantımın kurulduğu bir şey var. Sık sık düşünüyorum onu. Ve düşündükçe bana korku veriyor çünkü ne olduğunu bulamıyorum: bir kötü anı sanki, bana yabancı, yine de kişisel bir yük gibi omuzlarıma ağırlığı çöküyor. Aklımın tam ortasında gelip yerleşmiş bir anlık çılgınlık belki de... varlığımın ortasında hiçliğin sonsuzluğu.
Sayfa 61 - Sayın BenKitabı okudu
Büyük bir yaratıcının yapıtları kendi kendilerinden yeterince söz eder.
Sayfa 85 - matmazel - Apollon derneği ya da sanattan nasıl söz edilir?Kitabı okudu
Théophile Gauthier boş yer
Kuşların kanatları olsa idi
Onlarla uçar giderdim
dememiş...
Sayfa 53 - GişeKitabı okudu