Çektim öfkemi sabrın kınından
Vurdum yollara
Acı tuttum
Şafak söktüm
Kan bağırdım
Ve bağırdıkça ben
Binalar caddelere yıkıldılar
Büyüdü karanlığın iğrenç gözleri
Yumruklar sıkıldılar.
Korkmadım
Vazgeçmedim
Kaçmadım
Güldüm sadece
Ve onlar
Gülen gözlerimin gökyüzünde
Birer yıldız kadar ufaktılar…