Hayatta bir tutamak bulamadıklarında, edebiyatla, güzel sanatlarla, felsefeyle, ispritizmayla vs. uğraşmak, onları en azından geçici olarak hayata bağlayan bir düstur olmuştur. Dünyayı genç yaşta terkeder ve arkalarında birçok parça bırakırlar. Kendi gözde konuları saydıkları alanlarda bile, elde ettikleri başarı son derece mütevazidir. Tutunamayanlar bir grup olarak ele alınamazlar, hepsinde ortak olan, yalnızca, normdan belirli bir uzaklıkta olmalarıdır. Onlar dahî münzeviler değil, sadece biraz tuhaf insanlardır. Kendileri çelişkilere yönelmekten çok, oraya doğru itilirler. Çoğu kez toplumun beklentilerine karşılık vermeye çabalasalar da, hayatlarının akışı içinde daima kendi başlarına kalırlar. Bir kısmı yalnızca lise mezunu olsa da, çoğu üniversite eğitimi görmüştür. Eğitim düzeylerinden bağımsız olarak hepsinde ortak olan, zihinsel ürünlere, özellikle kitaplara düşkünlükleridir. Bu durum, kendileri bizzat bir şeyler üretmeye yeltendiklerinde, karşılıksız bir aşk görünümü kazanır. Alıntı;

Oğuz Atay'ın Dünyası s43