Öncelikle ilk defa bir kitap için sadece arka kapak yazısını paylaşmayı düşündüm, çünkü kitapla ilgili ne yazacağımı saatlerdir bilemiyorum... Konu çok güzel, ayrıca çok değerli cümleler de var eserin içinde... Gelgelelim parçalar mükemmelken, bütün vasat, hem de çok vasat... Üzülerek söylüyorum ne yapılmak isteneni anladım eserin yazım tarzına dair, ne de sonucunu... Bir sürü soru işareti ile bitti. Bu kitap benim "okuyucusunu seçen kitap" dediklerimden oldu diyip geçeyim en güzeli. Bana hitap etmedi ki, bende bu denli kötü bir izlenim uyandırdı diye düşünüyorum. Eserin konusuna gelirsek kambur oğlunu komünist diye ihbar eden ve akabinde eşini de kaybeden bir adamın buhranı. Bu kadar kısa bir konu ve aslında bir babanın çektiği acıyı ve pişmanlığı anlatması bakımından çok değerli. Gel gör ki, o anlatım tarzı... Adamın başından geçen bazı durumlar gerçekte oldu mu, olmadı mı; adam hayal mi gördü yoksa geçmiş ve gelecek karışık bir sıralama ile mi okuyucuya veriliyor; ya sonuçta noldu, oğlan yaşıyor mu, öldü mü, işkenceler bitti mi, oğlan hapisten çıktı mı? Delirmemek işten değil İyilik yapayım derken evladına iki kez kötülük yapan bir babanın iç dünyasını gösterme çabası takdire şayan; ancak, neden adam rakı içip, balık tutarken arada bir de hikâye geçiyor? Ve bu durum iki farklı yerde oluyor kitapta... Uzun zaman sonra ilk defa bir kitapta odaklanma sorunu yaşadım Arka kapağı yorumda paylaşacağım, keyifli okumalar.
