Ölü Canlar - Don Kişot Gönderileri
Ölü Canlar - Don Kişot kitaplarını, Ölü Canlar - Don Kişot sözleri ve alıntılarını, Ölü Canlar - Don Kişot yazarlarını, Ölü Canlar - Don Kişot yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"İnsanin her şeyi elde etmesi için mutlu doğmuş olması gerekir"
İnsan, uzun yürüyüşler sırasında ne hayaller kurmaz. Kederler, dertler unutulur. Tatlı bir hayale dalınır, birçok şeyler yapılır, sevinçle daha ileri gidilir. Bunların delice hayallerden başka bir şey olmadığı anlaşılınca bile yine bıraktıkları tatlı izlerden bir sevinç duyulur.
Büyük Rus ruhumuza o gayet kuvvetli; "İleri!" sözcüğünü söyleyebilecek adam nerede? Rus yapısının bütün niteliklerini takdir ederek onu, bu seslenişle yüce hayata yükseltecek adam nerede?
Rus kanı taşıyan insanlar, böyle bir adamı ne coşkun gözyaşlarıyla, ne de derin bir sevgiyle karşılayacaklardır. Fakat yüzyıllar birbirlerini takip ediyor ve utandırıcı uyuşukluk da hâlâ devam edip gidiyor. Ulus, henüz çocuk.
Ve Tanrı da, o güçlü sözcüğü söyleyecek adamı hâlâ göndermiyor!
Bu gözyaşlarının anlamı neydi? Acaba hasta ruhu, hastalığın sinini açığa çıkararak kuvvetli benliğinin hayatta başarılı olmamasındaki nedenini mi dile getirmek istiyordu? daha çocukluğundan başlayarak hayatla mücadele etmeye ve bu şekilde her güçlüğü yenmeye alışmadığından, yükselmeye ve daha sonra gayretle çalışmak sayesinde büyük adam olmaya uygun bu şerefli yolda yürümeye güç yetiremediğini anlıyor muydu? Kuvvetli zekâsını gereği gibi geliştirecek eğitim ve öğrenimi görmediğini hissediyor muydu ? Hocasının çok erken öldüğünü çekingenlikle sürekli zayıflayan iradesini artık hareketlendirecek ve "ileri!" diye bağırarak sendeleyen iradesini, gücünü canlandıracak bir kimsenin olmadığını anlıyor muydu?
Tanrı'm! Kâinat, büyük yolların ve şehirlerin bayağılıklarından uzak köylerde, ıssız yerlerde ne kadar güzeldir...
İnsani tutkular, deniz kenarındaki kum taneleri gibi sayısızdır; hiçbiri diğerine benzemez. Bunların adîleri olsun, iyileri olsun, önce insanın esiri olurlar; fakat çok az zamanda da onu, zorbaca pençelerinde ezerler.
Işte ben de kahraman olarak erdemli bir adam seçmek istemedim.
Niçin mi diyeceksiniz? Şunun için ki; "Erdemli insan" ifadesi, bugün onları kullananlar tarafından değersizleştirilmiştir. Hemen her yazar "erdemli insan"ı kalemiyle anlatırken hırpalamıştır. O derece ki, erdem boğulmuş, öldürülmüş, gölgesi bile kaybolmuş, bir deri bir kemik kalmıştır. Erdemli adamdan ikiyüzlülükle söz edilir, ona hiç saygı gösterilmez. Bu nedenle, alçak adamları ele almanın zamanı gelmiştir; biz de onları kahraman olarak seçiyoruz.
İlerleyen yaş ve yaşadığı ciddi yaşamın deneyimleriyle pişmiş, her konuda olgunluğa ermiş bir yazar, bir delikanlı kaygızlığıyla hareket edemez.
Her şeyin bir yeri ve zaman vardır.
Sen ne kadar güzelsin, uzun cadde!
Istırap içinde kıvranan, üzülen beni sen kaç kere kurtardın! Tatlı düşüncelerimi, şairane hayallerimi, ilâhî ilhamlarımı hep seninle yaşadım.
Bu sonsuz topraklarda acaba nasıl bir gelecek gizli? Ucu bucağı olmayan sen, sonsuz gürlüğün vatanı olacak mısın?
En büyük kahramanlar, ufuklarının uçsuz bucaksızlığı yaşamalarına uygun bir yer olacak Rusya'dan doğacaklar mı?
Uçsuz bucaksizin gücü beni çekiyor...