Ölüme Yolculuk
Jorge SemprunÖlüme Yolculuk Gönderileri
Ölüme Yolculuk kitaplarını, Ölüme Yolculuk sözleri ve alıntılarını, Ölüme Yolculuk yazarlarını, Ölüme Yolculuk yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsan neyle yetinmesi gerektiğini bilince daha dayanıklı oluyor.
Mutluluk ve mutsuzluk. İkisini de sakince karşıla, çünkü her şey gelir geçer, sen bile.
Görünüşte bile olsa, hiçbir hastalığımın olmayışından utanmaya başlıyorum. Neredeyse kuşku duyacağım kendimden. Biraz daha üstelese, bu işte benim hiçbir suçum olmadığını söyleyeceğim herife. Sağ kaldığım, bir süre daha yaşama şansını elde edebildiğim için nerdeyse özür bile dileyeceğim.
Toplama kampında, arkadaşının ekmeğini çalarak onu ölüme gönderen bir hayvana dönüşür insan. Ama artakalan son izmaritini, ekmeğini, hattâ soluğunu bile arkadaşlarıyla paylaşan da yine aynı insandır. Diyeceğim, insanı insanlıktan çıkaran toplama kampları değil. Varolduğundan beri doğasında vardır onun hayvanlık. Toplama kampları insanın hasını sahtesinden ayıran bir ölçüdür yalnızca. İnsanın hem en iyi, hem de en kötü şeyleri yapabilecek nitelikte bir yaratık olduğunu anlamak için toplama kamplarına ne gerek var! Herkesin bildiği, sıradan bir gerçek bu!
"Birbirine dolaşmış pamuk iplikleri biraz aralanıp içeriye, bilincime doğru bir yol açılır gibi olduğunda, kendi ölümümün hiç de gerçek bir nitelik taşımayacağı, yani bir başkasının yaşamında hiç bir yeri olmayacağı geliyor aklıma. Kimin yaşamında yer edebilir ölümüm, hangi doldurulamaz boşluğu yaratır?"
Sayfa 192Kitabı okudu