Benim yerimde kim olsa, ihtiyarın kaleyle ilgili tatlı bir anısı olduğuna ve onun bu anıyı hatırlamaya çalışarak, kısacık sürmüş de olsa, maziye tutunabilmek istediğine inanırdı. Oysa ben, uykusuzluk ve sigara dumanı yüzünden kan tutmuş kızıl gözlerinde, bir hatırlamanın değil, bir unutuşun, yok oluşun izlerini gördüm.