Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

On Beş Yaşındayım Ölmek İstemiyorum

Christine Arnothy

On Beş Yaşındayım Ölmek İstemiyorum Gönderileri

On Beş Yaşındayım Ölmek İstemiyorum kitaplarını, On Beş Yaşındayım Ölmek İstemiyorum sözleri ve alıntılarını, On Beş Yaşındayım Ölmek İstemiyorum yazarlarını, On Beş Yaşındayım Ölmek İstemiyorum yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
·
Puan vermedi
Gerçekten harikulade bir kitaptı benim için. Hepimiz savaşın ne denli kötü bir şey olduğunu söyleriz, ama bunu hissedemeyiz. Bu kitap size savaşın pek çok gerçeğini neredeyse yaşatıyor. Olay örgüsü bol, ortamlar ve duygular ise size direkt geçiyor. Her şeyden önemlisi kitap bir günce olduğu için anlatılanların hepsi bütünüyle gerçek. Yani bir kurmacalık olmadığı için anlatılacak şeylere dair tahmin edişleriniz nafile olacaktır, çünkü hayat da böyledir. Savaşın insanların hayatını, psikolojisini, maddi manevi bütün varlığını tüm mânâsıyla alt üst etmesini görüyoruz. Savaş döneminde insanların içinden kahramanların da hainlerin de çıktığını, ve bu durumlarda insanoğlunun evrimsel açıdan da benlik temelinde ne gibi şeylerin yattığına da tanıklık ediyoruz. Kitabı okurken ara ara aklıma güncel bir mesele olan Rusya-Ukrayna savaşı geldi, ve ordaki insanların ne gibi sıkıntılar çektiğini şuan daha derinlerden hissediyorum. Kitabı okurken üzülmekten çekinecek okurlar varsa eğer kitapta sadece acılar ve kötülükler yok, elbette güzellikler ve neşeler de var aynen savaşta ve hayatta da olduğu gibi. Tüm kötü şartlara rağmen hayata tutunma çabasının, yaşamın ve kendi hayatımızın kıymetini anlamak için bence muhteşem bir kitaptı. İyi ki okumuşum.
On Beş Yaşındayım Ölmek İstemiyorum
On Beş Yaşındayım Ölmek İstemiyorumChristine Arnothy · Bilge Karınca Yayınları · 200321 okunma
Varoluşumun ve benliğimin en derin duygularıyla, acaba hayat bir gün bana acır mı ya da kendi varlığıma sahip olmama izin verir mi diye merak ettim. "Yeniden doğmak ne kadar güzel olurdu."
Sayfa 111
Reklam
Ama insanlar hiçbir şeye ilgi göstermedi, kendileri hariç.
Sayfa 85
Bir köpeği incitmek bazen bir insanı incitmekten daha ağır olabiliyor; çünkü her şeyin nasıl gittiğini anlamıyor ve her şeyi sadece ses ve ifadelerle yargılayabiliyor. En kaba şeyleri kibar bir sesle ve bir gülümsemeyle söylediğinizde, kibar bir şekilde elinizi yalıyor.
Kendimi şöyle söylerken duydum: "Peder, dışarı çıktığım her an korkuyorum, çünkü ölüme yaklaşmaktan korkuyorum. Ölenlerin yorgun gözleri beni suçluyor, çünkü hâlâ yaşayanlar arasındayım..."
Reklam
"Ölmek istemiyorum, peder," dedim gözyaşları içinde. "Sadece on beş yaşındayım ve ölmekten çok korkuyorum. Yaşamak istiyorum."
“Acaba hayat bir gün bana acır mı ya da kendi varlığıma sahip olmama izin verir mi diye merak ettim.”
18 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.