"İnsanların itaat etmek, kendilerini unutmak ve sevgisizce oradan oraya savrulmak üzerine kurulu kafeslerinden uzakta. Kendi sessiz, huzurlu huzursuz, güzel karanlığımda. Bu duygumun, ruhumu öbür ruhların arasında yücelttiğine inanırdım, dünya benden gitgide uzaklaşırdı."