Hareketlerimizin tüm hantallığı, tüm beceriksizliği, tüm iğretiliğine karşın öyle çizgiler çekebiliriz ki , genel görünümümüzün yetersizliği o narin ve hafif izlere yansımamıştır hiç. Bunu yalnız ayaklarımızla mı yapabiliriz? Yukarıya doğru da olamaz mı, biz şaşkın ve dengesiz bir biçimde sendelerken ruhumuz, betimlediğimizde güzelliği ve değeri hiç belli olmayan, ama bir tanrının gözüne ve gönlüne hoş gelecek bir iz bırakıyor olamaz mı?