Biliyor musun aslında hiç üzülmedim Alphard. Çünkü nihayetinde hep buralarda bir yerlerde olduğunu biliyordum. Ruhun bir nefes alış kadar uzaktayken, bedenini görememek biraz yüreğimi burktu. Duvarlarla konuşmaya çalışırken ağzımdan çıkan kelimeler birazcık boğazımda düğümlendi. Sadece birkaç mektup yazacak kadar çaresizdim, o kadar.