Ortadoğu'yu Anlamak
Ilan PappéSözler ve Alıntılar
Sömürgecilik ve milliyetçilik, Batılı olmayan toplumun modernleşmesinin birer parçasıdırlar.
Hristiyanlar ve Yahudiler Müslümanlardan daha fazla gelişmiş olarak görülüyor, kent kırsaldan daha fazla gelişmiş olarak tarif ediliyor, her bir kategoride kadınlar "gelişmiş" ten çok "gelişmekte" olarak kabul ediliyor, kadının statüsünün "gelişmiş" e erişmesi, sürecin tamamlandığının son kanıtı olacaktı.
Trenlerle birlikte daha önce Osmanlı dünyasının bir parçası kabul edilen bölgelerde yeni bir ulusal kimliği besleyecek etkiler de başladı...
Ortadoğu'da kadınlar ve çocuklar tarihin farklı modern döneminin içine ancak toplumların ulusallaşmasıyla dahil edildiler.
Modernleşmenin, sanayileşme, kentleşme, sıhhi şartların kurulması, laikleşme, merkezileşme gibi farklı olaylarda izi sürülebilir. bu süreçlerin çoğu fabrika ve hastanelerin sayısı, kentlerdeki nüfus artışı, dini kurumların ya da okullardaki dini müfredatın oranının azalması, yeni ve daha merkezi idari birimler, yeni yabancı örgüt ve temsilcilikler vb.yerlere bakarak sayılar dökülebilirdi.
Ortadoğu tarihinin konusu bölge insanı olmalı, araştırılan konu bu insanların politika ya da ideolojileri değil belki de daha fazla refahları ve mutlulukları olmalı. .. Avrupalılar için modernlik onların bölgeye gelmesiyle ve çıkarlarıyla başlar. Özellikle kırsaldaki yerli seçkinler için modern zamanlar, Osmanlı İmparatorluğu' nun merkezileşmesi ve bununla birlikte aşiret reisleriinin vergi toplayıcı ve yarı feodaller olarak yetkilerinin azalmasıyla başladı.
Türkiye'de kendi kendine yetme ve ulusal ideoloji terk edildi ve Batılı isimler, ucuz işgücü, avantajlı vergi ve gümrük politikalarına kavuşacakları Anadolu'ya fabrika açmak için davet edildiler. Yerli sanayi hala gıda ürünleri ve ilaçta yerli talebi karşılayacak güçteydi. Şimdi kentli seçkinler daha fazla lüks ürün tüketiyordu. Bu ürünler Türk topraklarında üretilseler ya da monte edilseler bile karın hepsi uluslararası üreticinin eline geçiyordu. İstanbul,Bursa, Ankara ve İzmir'in birçok yeri zenginleşti, ama çevreleri işsiz ya da yoksul göçmenlerin yaşadığı yerlerle çevriliydi.