Baş eğmek,susmak,vazgeçmek asla usundan bile geçmiyordu.Büyük olasılıkla bu işin sonunda ölüm vardı. Dağlarda savaşabildiğince savaşacak,destanını yazacak ve zamanı gelince uğurlaşacakcaktı yaşam ile. Bu ölümün en güzelini hak ettiğinin farkındaydı ya, Tanrı ne yazmışsa o olacaktı. Nasılsa bu dava ölmezdi. Birileri gelir,bu davayı kaldığı yerden üstlenirler,ya başarana dek ya da sonsuza dek sürdürürlerdi.