Osmanlılarda Esrar ve Esrarkeşler Gönderileri
Osmanlılarda Esrar ve Esrarkeşler kitaplarını, Osmanlılarda Esrar ve Esrarkeşler sözleri ve alıntılarını, Osmanlılarda Esrar ve Esrarkeşler yazarlarını, Osmanlılarda Esrar ve Esrarkeşler yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Esrar Osmanlılar tarafından yeme, içme, çekme ve soluma olmak üzere dört farklı biçimde kullanılırdı. Yeme; deva-ı misk, macun-ı müferrih veya cuk gibi bununla yapılmış macunlar ve erken dönemler için doğrudan esrarın toz biçimini, içme; berş ve benzeri içecekleri, çekme; esrarlı nargile ve sigarayı, soluma ise köze yatırılmış esrar dumanının teneffüsünü kapsar.
Sayfa 120Kitabı okudu
Anadolu halkları üzerine, 'İbn Battuta'
'Halk, İmam-ı Azam Ebû Hanife Hazretleri'nin mezhebindendir. Hepsi Ehl-i Sünnet'tir. Aralarında ne Kaderî, ne Rafızî, ne Mu'tezilî, ne Haricî ne de başka bir sapkın bulunmaktadır. Yüce Allah onları bu faziletleriyle diğer insanlardan üstün kılmıştır. Ama haşiş (esrar) çiğnemekten de çekinmezler.'
İbn Battuta
Sayfa 112Kitabı okudu
Esrar Kahvehanesi ve Bektaşiler
Nargilemizi çeken veli,
Çekmeyen deli,
Pirimiz Hacı Bektaş-i Velî,
Yûf münkire,
Lanet Yezid'e...
Alâeddin Gaybî'nin Abdal Musa'ya intisabından sonra, tıpkı esrar içildiğinde yaşandığı gibi, 'dünyalık kaygılarından reha' bulduğu için aldığı 'Kaygusuz' mahlası zamanla Bektaşiler arasında esrara verilen isimlerden biri haline gelmiştir.
Sayfa 103Kitabı okudu
Kalenderi Ayini
İstanbul'da geçen esaret günlerinin ardından Türklerin yaşantısı hakkında ayrıntılı bir eser kaleme alan Giovanni Antonio Menavino, Torlakların (Kalenderi) esrar yediklerini, çıplak zemin üzerinde uyuduklarını ve dahası vahşi hayvanlar gibi alenen livata ettiklerini kaydeder. Yanı sıra hippivari bir de törenden bahseder; buna göre, dört bir yandan gelen sekiz binin üzerinde derviş, pirleri saydıkları Seyyid Battal Gazi türbesinde yılda bir defa bir araya gelerek yedi gün süren coşkulu bir merasim düzenlerlerdi. Ayinlerle geçen günlerin tesadüf eden ilk cuması, başlarında 'baba'ları, büyük bir ziyafet çeker, sonunda hep bir ağızdan dua ettikten sonra köçek denilen gençlerin tepsilerde sunduğu toz (herba polverizata) asseralı (esrar) yerlerdi. Ardından büyük bir ateş yakıp, etrafında tarikatlarına övgüler düzerek hep beraber sema ederlerdi. Sonlara doğru bıçakla kol, göğüs veya baldırlarına çiçek ve kalp figürleri çizer, açılan yaralarını kızgın korla dağlayarak bezlerle örterlerdi.
Sayfa 92Kitabı okudu
Hz. Adem' den kalma kutsal bir emanetti. Güya cennetten kovulduğunda üzütüsünü yatıştırmak için esran ilk o yemişti.
Sayfa 90Kitabı okudu