Ennn sevdiğim Shakespeare oyunu Aşırı kıskançlığın gözü kör edecek denli ilerlemesi ve cinnet boyutuna varması komedi ve aşk üzerinden ancak bu denli zarif ve sanatkarane bir şekilde anlatılabilirdi. Shakespeare gibi bir dehayı okuyabildiğimiz için çok şanslıyız. İkinci bitirişim eminim sonuncu da olmayacak...
"
Bir sürü şey hatırlıyorum, ama hiç biri açık seçik değil. Bir kavga, ama neden çıkmıştı? Tanrım! Akıllarını çalsın diye, ağızlarına düşman sokuyor insanlar! Sevinçle, hazla, cümbüşle ve alkışla hayvan kılığına sokuyoruz kendimizi!
"
Shakespeare'nın toplu eserleri dışında ilk defa bir eserini kitap olarak okudum. Kitapta bir miktar olayları gösteren resimlerde vardı. İyi bir içerikti fakat kitabın kurgusu ve cümleleri benim gibi tiyatro okumaktan haz almayan birine artık bitsin şu kitap dedirtti. Yine de Othello'nun aşırı güvensiz dolu duyguları ve Iago'nun da onu iyice deşmesiyle babasını bile karşısına alan Desdemona'yı hiç yerine harcamasıyla sonlandı. Beklentilerim oldu her şey önceden ortaya çıkar da Arap kendine gelir diye lakin Arapları bir türlü sevemeyişim bu kitapta bir kez daha beni sardı. Hızlı bitirdiğimi düşündüğüm hafif ihtiraslı, yalanlarla sarılmış, çıkar dolu hamlelerle kimsenin bir şey elde edemediği bir hikaye oldu.