Otoportre
Edouard LeveMost Liked Otoportre Reviews
You can find Most Liked Otoportre quotes, most liked Otoportre book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.Score
7.4Out of 10
ÉDOUARD LEVÉ / OTOPORTRE
İntihar kitabında arkadaşının intiharını ve onu intihara götüren sebepleri yazan Levé , Otoportre adlı kitabında kendini anlatmış . Ne zordur kendini yazmak , kendini anlatmak ... Levé bunu iyi başarmış ama . Sevdiği , sevmediği şeyleri , hayallerini , hayatını , aile , iş , arkadaşlık , ölüm , cinsellik ve daha pek çok konuda samimi bir dille aktarmış okuyucuya . Birbirinden kopuk ve bağımsız kısa kısa cümleler ama etkileyici bir anlatımı var Levé 'nin . Yazar , kendi canını almaya götüren yolun taşlarının nasıl döşendiğini ipuçları ile gözler önüne seriyor .
Édouard Levé 42 yaşında intihar ediyor .
KALABALIĞIN ARASINDA , YALNIZKEN OLDUĞUMDAN BİLE YALNIZ HİSSEDERİM KENDİMİ .
Bu kadar birbirinden bağımsız cümlelere sahip bir kitabın beni bu denli etkileyebileceğini asla düşünmezdim. Hatta kitaba başta çok fazla ön yargılıydım. Ama o kadar akıcıydı ki. Yazar kendi ile ilgili sevdiği, sevmediği, yaşadığı, düşündüğü ne varsa bağımsız bir sırayla -kafasına estiği gibi desem sanırım yanlış olmaz- aktarmış. Yazar kendini anlatırken ben de onun sevdiği, sevmediği, yaşadığı şeyleri 'acaba ben seviyor muyum?', 'ben olsam yapar mıydım?' diye kendimi sorgulayarak okudum ve bu sayede bu kitap bana kendimi de tanıttı diyebilirim.
Yazarın diğer Türkçe'ye çevrilen kitabı 'İntihar'ı okumadan önce yazarı tanımak istedim. Çünkü yazar 'İntihar' kitabını yazıp yayınevine bıraktıktan sonra kitapta anlattığı şekilde intihar ediyor. Bu çok ilgimi çekti. Şiddetle tavsiye edebileceğim kitaptır. Lütfen mutlaka tanışın Edouard Levé ile.
Yazarla tanışma kitabım İntihar kitabı ile olmuştu. Otobiyografi tarzında yazılmış İntihar kitabı, yazarın hayatını da okuyunca beni günlerce etkisi altına almıştı. Otopotre de aslında yazarın tüm hayatının içine girebilmeniz için bir fırsat olarak yazılmış. Neleri sever, nelerden nefret eder, aklından neler geçirir, ilişkileri, sevdiği müzik tarzları, okuduğu kitaplar.... Daha bir sürü ince ince düşünülüp yazılmış ayrıntı yer alıyor kitapta.
Bu kitabı okurken aslında yazarı intihara sürükleyen nedenleri de keşfediyorsunuz. Ruh halinin içine girdiğinizde, neden sorusuna cevap arıyorsunuz. Yazar da size fazlasıyla cevap sunuyor.
Beni tavsiyem eğer yazar ile daha önce tanışmadıysanız, ilk başta biyografisini okumanız ardından da İntihar kitabıyla yazarın kitaplarına adım atmanız. Tamamlayıcılık açısından benim okumaktan keyif aldığım bir eserdi.
‘İntihar’ adlı eserin beni çok etkiledi Levé. Seni tanımak istiyorum. Bir insan dostunun intiharını yazıp kendi intiharını nasıl hazırlayabilir, ya da yazdığın kendi intiharın mıydı? Bunlar belki hep soru işareti olarak kalacak bende, belki de, yani eğer seni tanımama izin verirsen cevapları bulabilirim. Lütfen!
“Ergenliğimde, Yaşam Kullanma Kılavuzu’nun yaşama, İntihar Kullanma Kılavuzu’nunsa ölmeme yardımcı olacağını düşünürdüm. Üç yıl, üç ay yurtdışında kaldım. Soluma bakmayı yeğlerim. Arkadaşlarımdan biri ihanetten zevk alıyor……”
Hiç soluk almadan anlattığı o bağımsız cümleler akarken beynimde renkler dans ediyor. Anlatıyor ve parçaları birleştirmeye çalışıyorum. Metroda yediği dayağı anlatırken bir anda Roma’da bir hapishanede çektiği fotoğraflara bekçi tarafından nasıl el konulduğuna geçiyor. Dur diyorum biraz daha yavaş ol, sen çok renkli bir nehirsin ama benim parçaları birleştirmek için zamana ihtiyacım var. Kimi anlarda içimde şefkat uyandırıyor, şimdiye kadar kimseye vurmamış mesela😌 Bazen müstehcen kelimeler kullanarak yüzümün kızarmasına neden oluyor. Bir anda ona kızabiliyorum sonra bu yerini bambaşka bir duyguya bırakıyor.
Karşımda ruhundakileri tek tek çıkarıp çırılçıplak kalan bir insan. Kendimi hem çok değerli ve güvenini kazanmış, hem de tüm bunlar safsata mı yoksa diye düşünürken buluyorum.
Gerçek ve kurmacanın afilli dansı ve beni dansa kaldıran adama teşekkür edip bu unutulmaz anın tadını çıkarıyorum.
17 Aralık'ta başladığım Otoportre'yi bir buçuk ay sonra nihayet bitirebilirdim. Öncelikle bu kitap, kesinlikle bir "kitap" değil, daha çok birinin bilinçakışı; 111 sayfa boyunca yazarın bilinçakışını okuyoruz. Sevdiği ve sevmediği şeylerden bahsediyor. Tüm kitap tek paragraftan oluşuyor ve her bir cümle birbirinden bağımsız. Ara ara kendinizden bir şeyler bulduğunuz, altı çizilesi sözler var elbet ama genel olarak benim için hayal kırıklığı oldu.
Yazarın daha öncesinde aynı yayınevinden çıkan "İntihar" kitabını okumuş ve çok beğenmiştim. O kitap da içinde birbiriyle çok da bağlantılı olmayan paragraflardan oluşsa da Otoportre'de olduğu gibi her bir cümle ayrı telden çalmıyordu. Sonuçta iki farklı kitap ve karşılaştırmak doğru değil ama Otoportre'yi, İntihar'ı çok sevdiği için alan biri olarak o kadar üzgünüm ki karşılaştırmadan edemiyorum.
Kolay kolay bir kitabı zaman kaybı olarak nitelendirmem ama gerçekten okumazsanız hiçbir şey kaybetmezsiniz. 5 puanı da yazarın hatrına, çevirmene ve muhteşem kapak tasarımına veriyorum.