Yaş otuz beş! Yolun yarısı eder.
Dante gibi ortasındayız ömrün.
Delikanlı çağımızdaki cevher
Yalvarmak, yakarmak nafile bugün,
Gözünün yaşına bakmadan gider.
Şakaklarıma kar mı yağdı ne?
Benim mi Allahım bu çizgili yüz?
Geniş, siyah gölgesi hayatımı kaplayan,
Tepemde kanat germiş bir kartaldır yalnızlık.
Kalp çırpıntılarıyla günleri hesaplayan
Bir benim, benim olan bir masaldır yalnızlık.
Yaşım ilerledikçe daha çok anlıyorum .Ne büyük nimet olduğunu ah ey güzel gün! Boş yere üzülmekte mana yok anlıyorum, kadrini bilmek lazım artık her açan gülün; Şükretmek türküsüne daldaki her bülbülün! Yanmak da olsa artık aşk ile yaşıyorum.
...
Zamanla nasıl değişiyor insan!
Hangi resmime baksam ben değilim.
Nerde o günler, o şevk, o heyecan?
Bu güler yüzlü adam ben değilim;
Yalandır kaygısız olduğum yalan.
...