Öyküler 2
Anton ÇehovSözler ve Alıntılar
Göğe bak, dedi. En küçük yıldızlar bile birer dünyadır. İnsan kendine evrenle kıyaslarsa hiçliğini daha iyi anlar...
Herkesin ruhu sönmüş konuşacak tek kişi yok...
O gün en çok açlığı düşündüm, bunun sonucunda birçok İnsanın neden yalnız bir dilim ekmek için çalıştığını neden hep yemekten içmekten söz ettiğini pek güzel anladım...
Kendime bir yüzük ısmarlayacak olsam, üzerine "hiçbir şey geçmez" diye yazdırırdım.
Hiçbir şeyin iz bırakmadan geçmeyeceğine, attığımız her adımın o günkü yaşantımız ve geleceğimiz için önem taşıdığına inanıyorum.
Mutluluk saydığımız şeylerin, sıradan isteklerimizin peşinde koşarken yaşam bize neler kaybettirmiyordu ki?
Her şey geçer, yaşam da geçer; öyleyse daha ne istiyoruz? Yoksa yalnız özgür olduğumuzu hissetmek mi? Çünkü insan özgür olursa başka hiçbir şey, hiçbir şey istemez...
Artık uşaklarımızı ahırda kırbaçlamıyorduk, ama köleliğe kaba görünmeyecek biçimler veriyor, hiç olmazsa bir köleleştirme olayında kendimize haklı çıkaracak yanlar buluyorduk...