Mısır teokrasisinde olduğu gibi ayrıcalıklı sınıf, gerçek ve doğru bilgiyi, ömrü boyunca çalışmaya makhûm edilen dışarıdakilerden (halktan) saklamaktadır.
Din ilahi gücü sayesinde, mutlak istismar gücünü yaratmış ve insanlığın gelişimini yavaşlatmıştır; siyasi sistemler ise, her konuda insanları başkalarına bel bağlamaya, üstün kişilikli kimselere -açıkçası, siyaseti kendisine meslek edinmiş kimselere- güvenmeye teşvik ederek bunu yapmaktadır.