Özgürlükten Kaçış
Erich FrommEn Yeni Özgürlükten Kaçış Sözleri ve Alıntıları
En Yeni Özgürlükten Kaçış sözleri ve alıntılarını, en yeni Özgürlükten Kaçış kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Dünyayla kurulan bağ, soylu bir bağ da olabilir, önemsiz, değersiz bir bağ da; ne var ki, en değersiz bir kalıba bağlı olmak bile, yalnız olmaya kat kat yeğlenir. Din ve ulusalcılık, ya da ne kadar saçma ve aşağılayıcı olursa olsun herhangi bir gelenek, bireyle başkaları arasında bağ kuruyorsa, insanın en çok korktuğu şeyden, soyutlanmaktan kaçıp dört elle sarılacağı sığınaklardır
İnsanoğlunun en güzel ve aynı zamanda en çirkin eğilimleri değişmez ve biyolojik olarak var olan insan doğasının bir parçası değildir, bunlar, insanoğlunu yaratan toplumsal sürecin sonuçlarıdır. Başka deyişle, toplumun yalnızca bir engelleyici, bastırıcı işlevi (gerçi bu da vardır ama) değil, aynı zamanda bir yaratıcı işlevi de vardır. İnsanın doğası, tutkuları ve kaygıları kültürel bir üründür; hatta, insanoğlunun, yazılı şekline tarih dediğimiz sürekli çabalarının en büyük başarısı ve en önemli yaratısı, bizzat insandır
“Acaba, doğuştan gelen bir özgürlük isteğinden başka, güdüsel bir
boyun eğme isteği de olamaz mi? Eğer bu istek yoksa, bugün birçok kişinin gösterdiği, "lidere hayranlık" olgusunu nasıl açıklayacağız?”
"Vicdan, insanın kendi içine kendi elleriyle yerleştirdiği bir köle ağasıdır."
Darwinci kuramın psikolojik önemini saflıkla ortaya koyar Hitler
Münih'te henüz tanınmamış bir adam olarak otururken, sabah beşte uyanırmış. Küçük oda da yaşayan küçük farelere ekmek kırıntısı atar, sonra da bu gülünç hayvanların o birkaç kırıntıyı kapışmalarını seyredermiş. Bu " oyun" bir,
Darwinci "yaşam mücadelesi" ymiş.
Sayfa 182Kitabı okudu
Bencillik, kendini sevmeyle değil, tam tersiyle aynı anlama gelir. Bencillik oburluğun bir türüdür. Oburluk hiçbir zaman doyuma ulaşmaksızın, bir gereksinimi doyurmak üzere sonu gelmez çabalar içinde tüketen dipsiz bir kuyudur.
Sayfa 102Kitabı okudu
Bencillik, işte bu kendini beğenmemekten, kendinden hoşnut olmamaktan kaynaklıdır. Kendisinden hoşnut olmayan, kendisini onaylanmayan kişi, sürekli olarak kendi benliği ile ilgili kaygı içindedir...Böyle bir kişi ne başkalarını ne de kendini sever.
Vicdan, insanın kendi içine kendi elleriyle yerleştirdiği bir köle ağasıdır. Onu, kendisine ait olduğunu sandığı isteklere göre hareket etmeye yöneltir, oysa bu istekler, aslında dıştan gelen toplumsal taleplerin içselleştirilmesidir. Sert ve acımasızdır, insanın bütün yaşamını gizemli bir günahın kefareti haline getirerek, zevki ve mutluluğu yasaklar.
Mazoşist kişi nesnesine ne kadar gereksinim duyarsa, sadist kişi de kendi nesnesine o kadar gereksinim duyar. Yalnız, sadist, yutulmakla güvenlik aramak yerine, bir başkasını yutulmakla güvenlik kazanır. Her iki durumda da bireysel benliğin bütünselliği yitirilmiştir.
Sayfa 133Kitabı okudu