' Polemik Adamı' niteliğiyle ün yapan Michel Zévaco' nun dönemin politikacılarıyla yaptığı polemiklerde kullandığı biçem, Pardaillan romanlarında Şövalye de Pardaillan'ın ağzından dile gelir.
Pardaillanlar, yayınlandığı dönemde Le Matin adlı gazetenin en fazla okunan bölümleri arasında yer alır. Bir süre sonra bu gazetede genç Jean Paul Sartre, yazılar arasında Şövalye de Pardaillan'ı bulur ve dönemin editörlerinden biri Pardaillan hikayelerini ciltler halinde toplayarak o günden bu yana ilgi çekmeye başlayan 10 ciltlik Pardaillan serisini yayımlar.
Michel Zévaco'nun olgunluk çağının en verimli yıllarında yazdığı yapıtları 38 yıllık bir dönemi kapsar ve tam otuz adettir.
Pardaillan'ın maceraları son derece heyecanlı bir tarihi dönemi anlatırken, aynı zamanda eksilmeyen bir heyecan fırtınası ve sürükleyicilik ile yazarın kurgusundaki özen birleşince bu kitabın neden bu kadar ünlü olduğu anlaşılmaktadır.
...
Şövalye her şeye rağmen yine de ayaktaydı. Soğuk ve tiksinti dolu bakışları bir adamın yüzlerce kişiyle dövüştüğü bu görkemli mücadeleyi duygusuz bakışlarla izleyen Fausta'ya takılmıştı.
Fausta şövalyenin artık yakalandığını ve tepeden tırnağa bağlandığını, yani hiç kıpırdayamayacak durumda olduğunu görünce yavaşça ona yaklaştı. Kendisiyle Pardaillan arasında bulunanları iterek şövalyenin önünde durdu ve uzun uzun bu olağanüstü adamı süzdü. Aralarındaki mesafe birbirlerine elle dokunacakları kadar kısaydı.
Nihayet başarıya ulaşmıştı. Artık Pardaillan elindeydi...
