Paris Musahabeleri
Ali KemalParis Musahabeleri Hakkında
Paris Musahabeleri konusu, istatistikler, fiyatları ve daha fazlası burada.Hakkında
Kendine özgü dili, anlatımı ile ilgi çekeceğini düşündüğümüz Paris Musâhabeleri, bundan yüz yıl öncesinin Fransa'sını mütecessis bir Türk gazetecinin dikkatleriyle önümüze getirmektedir. Ali Kemâl, Türkçeyi ustalıkla kullanması, üslûbundaki canlılık ve ifadesindeki açıklık bakımından devrinin yazarları tarafından hep takdir edilmiştir. Peyâm-i Edebî'de başyazarlık yaptığı dönemde Yahya Kemal, Rıza Tevfik, Yakup Kadri gibi devrin önemli yazar ve şairlerini bir araya getirmiş ve düşünce ve sanat yazıları ile ilgi odağı olmuştur.
Paris Musâhabeleri'ni bir okul kütüphanesinde, rutubete terk edilmiş olarak buldum. Fırtınalı bir hayat yaşayan yazarın eserini merakla okudum. Bitirdikten sonra bu eserin çevrimyazısının yapılmadığını tespit ettim ve eseri sadeleştirmeden, bugünkü alfabeye aktardım.
Yazar: 
Ali Kemal
Tahmini Okuma Süresi: 7 sa. 29 dk.Sayfa Sayısı: 264Basım Tarihi: Aralık 2014Yayınevi: Türk Tarih Kurumu YayınlarıISBN: 9789751627230Ülke: TürkiyeDil: TürkçeFormat: Karton kapak
Türler:
Yazar Hakkında
Ali KemalYazar · 5 kitap
1868’de İstanbul’da doğdu. 1882’de Mekteb-i Mülkiye’nde okurken Muallim Nâci’nin etkisi altında ilk şiirlerini yazdı; 1886’da arkadaşlarıyla Gülşen adlı bir edebiyat dergisi çıkardı. 1887’de Paris’e gitti, oradan Cenevre’ye geçti. İstanbul’a döndükten sonra hapsedildi, Halep’e sürgüne gönderildi. 1895’te, gizlice Paris’e kaçtı, ancak Jön Türkler’e katılmadı. Ecole Libre des Sciences Politique’e kaydolundu; İkdam’ın Paris muhabirliğini yaptı. Mîzancı Murad’ın Paris’te Jön Türkler’in başına geçmesi üzerine, o da harekete katıldı. 1899’da mezun olunca, önce öğrenci müfettişliğine, daha sonra Brüksel Sefaret Kâtipliği’ne tayin edildi. 1900’de Mısırlı bir prensin çiftliğini yönetmek üzere gittiği Kahire’de Mecmuâ-i Kemâl (1901) ve Türk (1903-1907) adlı dergileri çıkardı. 1903’te bir İngiliz kızla evlendi. II. Meşrutiyet’in ilânından önce İstanbul’a döndü. İstanbul’da İkdam’da siyasî yazılar yazarken, Mektebi Mülkiye’de ve Darülfünun’da dersler verdi. 31 Mart Vak’ası’ndan sonra İstanbul’dan ayrıldı. 1913’te Peyam adlı günlük bir gazete çıkardı. Hürriyet Ve İtilâf Fırkası’da girdi. İlk Damad Ferit Paşa Kabinesi’nde maarif nâzırı, ikincisinde dahiliye nazırı oldu. Peyam’ı Mihran Efendi’nin Sabah’ı ile birleştirerek Peyam-ı Sabah adıyla çıkardı ve burada millî mücadele aleyhinde ağır eleştiriler yazdı. Sorgulanmak üzere Ankara’ya götürülürken Nureddin Paşa’nın adamları tarafından İzmit’te linç edilerek 6 Kasım 1922’de öldürüldü. Roman; İki Hemşire, 1897; Çölde Bir Sergüzeşt, 1898 (Bu iki roman 1913’te Bir Safha-i Şebab adıyla birlikte basılmıştır); Fetret, 1913-1914; Tarih; Mesele-i Şarkıyye: Medhal, 1900; Bir Safha-i Târih, 1913; Rical-i İhtilal: Condorcet, Saint-Jus t, Danton, Robespierre 1913; Anı; Ömrüm, 1985; Diğer; Sorbonne Dârülfünunu’nda Edebiyyat-i Hakikıyye Dersleri, 1898; Paris Musahabeleri, 3 c., 1899; Yıldız Hatırât-ı Elimesi, 1910; İlm-i Ahlak, 1914; Râşid Müverrih Mi, Şâir Mi?, 1918; Makaleler, (Peyam-ı Edebi’deki dil ve edebiyat yazıları; haz. H. Pala) 1997.
