Yalnızlık, toplumsal hayatın ıstıraplarından uzaklaştırarak, insanı tabiata özgü mutluluğa kısmen geri döndürür… yalnızlıkta, ruh kendine sıkıntı veren yabancı sanrılardan kurtulur; kendi varlığından, tabiattan ve yaratıcısından gelen sade duygulara yeniden kavuşur.
Sayfa 68 - Zambak Yayınları