Öyle bir eserden bahsedeceğim ki size, bu eseri nereye koysanız orası ihya olur. Küçük bir çocuğun baş ucuna koysanız, o çocuk dünyayı titreten bir yiğit olarak büyür. Bir askerin yatağının baş ucuna koysanız, o dünyanın en büyük komutanlarına taş çıkartan bir kahraman olur. Bir devlet adamının yatağının baş ucuna koysanız, o adam devlet olur ve o devlet çıkana hükümdar olur.
Öyle ki, diğer 10 puan verdiğim eserleri düşünüyorumda; keşke şu uygulama 10 puanı geçmeye çok çok nadir olarak izin versede, ben bu iznin tamamını bu eserde kullansam diyorum.
Evet, sanırım tam olarak böyle bir eser.
Hani bir ayet okuyor, hani bir söz görüyor “bunu bütün devlet dairelerine asmalı” ya da bu sözü “küpe diye kulakta taşımalı” diyorsunuz ya; işte bu eser, o sözün veya ayetin ete kemiğe bürünmüş hali.
Platon ideal olan diyor ya, o ideal olanın içine hep en iyisini sığdırıyor hani. İşte bu eser, o ideal olan.
Bu eseri bütün devlet adamlarına okutmalı, yetmez ezberletmeli, o da yetmez yaşatmalı.
Bu eser bizim hasretimiz. Bu eser bizim ülkümüz. Bu eser, bu eser bizim özümüz.
Özünüzü müşahede etmek istemez misiniz?
Öyleyse okuyun onu.
Okuyun kendinizi...
