Her gün biraz daha
soğuyor
İçinden dışına
adımladığım hayat
İri ayaklı tıkırtısı
yalnızlığın
Giderek
kokusu siniyor
üstüme
çürüdüğüm
bu kentin
Ne konuşuyor
ne de gülüyor
aynalar
Atlasam içine
bir başka dünyaya
düşer miyim?
Her gün biraz daha
soğuyor
İçinden dışına
adımladığım hayat
İri ayaklı tıkırtısı
yalnızlığın
Giderek
kokusu siniyor
üstüme
çürüdüğüm
bu kentin
Ne konuşuyor
ne de gülüyor
aynalar
Atlasam içine
bir başka dünyaya
düşer miyim?
Baharda
çiçeklenir bu yol
Yapraklarını savurur
ıssız ve unutulmuş
yüzüm
Okşadığım bu gölgeler
eski yolcuların izleri
Yol çok uzun
ve sabahların
kirpikleri dikenli