Yüreğimizde hâlâ yaşayan çocuğun söylediklerine kulak verelim. Onun varlığından utanç duymayalım. Yapayalnız bıraktığımız ve onu neredeyse hiç dinlemediğimiz için korkuya kapılmasına izin vermeyelim.
Varlığımızın dizginlerini biraz olsun onun eline verelim. O çocuk, her günün bir sonraki günden farklı olduğunu bilir.
Yeniden sevildiğini hissettirecek biçimde davranalım ona.Onu hoşnut edelim - bu, alışık olmadığımız biçimde davranmak anlamına gelse de başkalarının gözüne saçmalık gibi görünse de.