Pinball 1973
Haruki MurakamiComments and Reviews
Uzun zamandır reading slump'tayım. Ve uzun zamandır Haruki Murakami'nin kitaplarını okumak istiyordum. Kronolojik sırayla okumaya karar vermiştim. Fare dörtlemesi diye geçen serinin de, yazarın da ikinci kitabı olan Pinball 1973 hakkındaki fikirlerimle buradayım.
Bu kitapta da 
Rüzgarın Şarkısını Dinle kitabındaki adsız baş karakterimizi ve onun
Murakami ne yazarsa yazsın okuyacağım bir yazar. Murakami her zaman Sıradan şeyleri sıradışı anlatabilen bir yazardır.
Bir pinball makinesinin izinde giden öykünün arka planı bir çok dramı içeriyor.
Ama bu kitap Murakami’ye başlama kitap değil. Bu kitabında daha önceden marşımıza çıkan fare karakteri tekrar karşımıza geliyor ama zaten bu kitap Murakami’nin ikinci kitabıymış neden bu kadar geç basılmış bilemedim? Ama böyle bi kitabı çok genç yaşta yazması onu Murakami yapan bir yetenek işte.
.
Venüs bulutlarla çevrili sıcak bir gezegenmiş. Sıcak ve nemden ötürü üzerinde yaşayanların çoğu genç yaşta ölürmüş.
Orada otuz yıl yaşayan efsane olurmuş.
Ve Venüslülerin yürekleri yaşadığı sürece sevgiyle dolup taşarmış.
Venüslülerin hepsi birbirlerini istisnasız severmiş.
Kimseye nefret duymaz, kimseyi kıskanmaz ve küçük görmezlermiş. Kötü söz de söyleyemezlermiş.
Ne cinayet varmış ne de kavga, sadece sevgi ve şefkat hüküm sürermiş orada.
Bugün biri ölse onun için üzülmeyiz’ dedi Venüs’ lü sessiz adam. Çünkü yaşadığımız sürece severiz biz.
Sonradan pişman olmamak için. 
Sümeyye Aydoğan 
Pinball 1973 
Haruki Murakami
Absürt bir melankoli!
"Benim yüzüm, benim kalbim, diğerleri için anlamı olmayan bir kabuktan başka bir şey değildi."
İki karakter, iki bakış açısı ve bir sonuç; Pinball makinesi... Bağımlılık süreçlerini bir Pinball makinesi üzerinde işleyen Murakami'nin şaheseri. Absürt bir melankoli (bkz. 
Aptal) havasında geçiyor ve melankolik işler sevmeyen okuyucuyu bile kitaba kitlemeyi başarıyor.
