Porsuk Ağacı Cinayeti
Agatha ChristieSözler ve Alıntılar
Ufak tefek farklılıklar dışında yazar resmen beni tarif etmiş ^^
Ufak tefek, kibar tavırlı, genç bir kadındı Mary Dove. Beyaz yakalı, gri bir elbise giymişti. Siyah, pırıltılı saçlarını ortadan ayırarak, ensesinde toplamıştı. Dudaklarına gül rengi bir ruj sürmüştü. Aynadaki görüntüsü Bayan Dove'un hoşuna gitmişti. Hafifçe gülümseyerek merdivenden indi.
Nasıl bir cümle okurken insanın boğazını düğüm düğüm eder?
"Ona engel olmalı... Ben..." Percival birdenbire durdu. Rengi yine sarardı. "Unuttum... Bir an babamın ölmüş olduğunu unuttum..."
Bu güzeldi işte ♡
Pat sitemle ona baktı. "Senin de pek kimseyi sevmediğin anlaşılıyor."
Lance onun kolunu sıktı. "Seni seviyorum..."
Tatlım biz böyle insanlara "Sinsi" diyoruz.
Müfettiş Neele aptal biriymiş gibi görünse de gerçekte hem akıllı hem de kurnaz bir insandı. Soruşturma sırasında suçlu hakkında sıradışı varsayımlar kurar, bunları sorguya çektiği kişilere uygulamaya çalışırdı.
İnsan gerçeklerden kaçamıyor, değil mi?
"Bazı insanlar uğursuzdur.
İşte ben de onlardan biriyim."
Kesinlikle öyle ♡
Çocukluğunuzu mutlu geçirmişseniz, sonradan bunu kimse elinizden alamaz, öyle değil mi?