Postmodernizm ve Tüketim Kültürü
Mike FeatherstonePostmodernizm ve Tüketim Kültürü Gönderileri
Postmodernizm ve Tüketim Kültürü kitaplarını, Postmodernizm ve Tüketim Kültürü sözleri ve alıntılarını, Postmodernizm ve Tüketim Kültürü yazarlarını, Postmodernizm ve Tüketim Kültürü yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bizler şimdi bir medeniyetin harabelerinin ortasında yaşamaktayız, ama bu harabelerin büyük kısmı zihinlerimizdedir.
Sayfa 233Kitabı okudu
Zukin "Sanat burjuvaziyi şok etmek şöyle dursun burjuvazinin estetik vizyonu haline geldi" diye yazar. Bu durum, ufku geniş yenilikçiler yerine bir uygulayıcılar kuşağının yükselmesine yol açtı. Sanat giderek daha az seçkinci, daha "profesyonel" ve "demokratik" hale geldi.
Sayfa 88Kitabı okudu
Sürekli yeni malların, modaya uygun arzu edilen malların arz edilmesi ya da statü işareti olan malların alt katmanlardaki gruplar tarafından gaspedilmesi, en üsttekilerin önceki toplumsal mesafeyi yeniden tesis edebilmek için yeni (enformasyonel) mallara yatırım yapmak zorunda kalmalarıyla köşe kapmacaya dönüşür.
Sayfa 45Kitabı okudu
Lyotard'a göre, günümüz entelektüellerinin bu mesleğe ilişkin daha kısıtlı bir tanımı kabul etmeleri, insanlık adına söz almaya daha az istekli olmaları ve kendi iddialarının kısıtlı doğasını tanımaları gerekir. Böylece postmodemizmin merkezi bir özelliğinin entelektüellerin oynadıkları rolün değişen işleviyle ilişkilendirilebileceği savunulur.
Sayfa 228 - Ayrıntı Yayınları, 1996.Kitabı okudu
Lyotard, evrensellik iddiasındaki otoritelerine bir temel sağlayamadığından ötürü Batı modernliğinin belli başlı temelci teorilerinin ya da onun terminolojisiyle üst-anlatılarının -bilim, hümanizm, sosyalizm, Marksizm- esasen sakat olduklarını savunur. Lyotard'a göre, bilginin sınırlı, kısıtlı doğasını kabul etmemiz gerekir. Esasen, boyutları küçültülmüş iddiaları ve yerel bilgideki çeşitliliğe hoşgörüyle bakmayı kabul etmeliyiz.
Sayfa 227 - Ayrıntı Yayınları, 1996.Kitabı okudu
Bourdieu şu yorumu yapar: "Kültür ve bedensel zevk (ya da doğa) arasında kurulan antitez, yetişmiş burjuvazi ve halk arasındaki karşıtlıkta kök salmıştır" .
Sayfa 221 - Ayrıntı Yayınları, 1996.Kitabı okudu
Gelenekler, cemaatin temsillerini inşa etme ve yapıbozumuna uğratmada çıkarı olan, yani bir genel kültürü geçmişte ortaya çıkmış olarak ya da şimdilerde ortaya çıkma sürecinde olarak sunmada ya da bir değer olarak bunu gelecekte başarmamız gerektiğini ileri sürmede çıkarı olan simgesel üretim uzmanları (entelektüeller, sanatçılar, akademisyenler, kültür aracıları) tarafından sürekli icat edilmek ve yeniden icat edilmek zorundadır.
Sayfa 217 - Ayrıntı Yayınları, 1996.Kitabı okudu
Durkheim erken dönem toplumların din yoluyla sahip olduğu güçlü kolektif vicdanın bu toplumların düşük toplumsal farklılaşma derecesiyle birlikte yüksek bir ahlaki ve toplumsal bütünleşme ürettiğini vurgulamıştı. Öbür yandan modern toplumlar karmaşık bir işbölümünün gerçekleşmesiyle yüksek bir toplumsal farklılaşma düzeyi sergilemekteydiler ve bu nedenle ahlaki bütünleşme daha sorunlu hale gelmişti ve farklı bir toplumsal yapısal temel talep ediyordu. Ama Parsons modern toplumlara eğilirken Durkheim'ın teorilerini devraldığında, Durkheim'ı sonraki dönem yazılarında uğraştırmış olan bir ahlaki konsensüs ve bağlayıcı kutsal duygusunu inşa etmenin sorunlu doğası karanlığa gömüldü. Bunun tersine Parsons genel paylaşılan değerlerin modern toplumlarda var olduğunu varsayar; oysa Durkheim'a göre böyle bir yüksek bütünleşme derecesi yalnızca modern öncesi toplumların kendine has bir özelliğiydi.
Sayfa 216 - Ayrıntı Yayınları, 1996.Kitabı okudu