Bazen ağlamaya artık tahammül edemediğinde, acısını unutmaya, onu bastırmaya çalışırdı. Çünkü bu onunla yüzleşmekten daha kolay görünüyordu. Çünkü bilinene tutunmak, ne kadar kötü de görünse yükünüzü bırakmak ve bilinmeyene doğru körlemesine koşmaktan daha az korkutucudur.
Sayfa 78