Kötü şeylerin hep tanımadığımız insanların başına geldiğini düşününüz ama böyle bir olayla burun buruna kaldığımızda hayatın pamuk ipliğine bağlı olduğu gerçeği tüm gücüyle bir tokat gibi üzerimize iner.
İçimde derin bir boşluğa düşme tehlikesi ile yüz yüzeyim ve kendime, yarattığım hayallerden artık yorgun düştüğümü söylüyorum. insanların ve olayların benim tahmin ettiğimden daha iyi olduğuna inanarak yaşamaktan tükendim.
Kendi çiçeklerimi dikmek yerine onun bahçesini gizlice gözlemekle geçirdiğim saatlerde bir şey öğrendim. Mutluluğa dokunmanın o az sayıdaki yollarından biri, diğerlerinin elde ettiği başarılı sonuçları arzulamaktan vazgeçmektir.