Hayat adil değildir: Çocukluklarında acı çekmiş kişiler yetişkinliklerinde de en çok acı çeken kişiler olurlar; üstelik, çocukluk koşullarıyla ürkütücü bir benzerlik gösteren senaryolar yaşayarak. Yaşadıkları yaralanmalara bir de aşağılanmaları ekleyecek şekilde, yetişkinliklerindeki durumlar, kendi ürettikleri durumlar olarak görünür dışarıdan gözlemleyen kişilere; ancak bu, kendilerinin bilinçli deneyimlerinde çok nadiren böyledir.