Bir kerede başından kalkmadan okuduğum bir kitap oldu. Karanlık bir ruh halinden beslenen bir aydınlanma halinin insana neler düşündürtebileceğine şahit oldum.
Bölümler halinde yazılmış ve dört farklı anlatım tekniği kullanılmış olması kitabı daha çekici hale getirmiş.
Psikolojik açıdan hepimizin yaşadığı, yaşayabileceği sorunları ana karakter üzerinden işleyen yazar, bizlere o bunalım hallerine girdiğimizde dışarıdan nasıl göründüğümüzü anlatmak yerine göstermiş. Kitabı okurken aslında bazı yerlerde karaktere el uzatma bazı yerlerde nasihat verme hissine kapılıyorsunuz.
Çok anlamlı ve birden fazla bakış açısından değerlendirilebilecek durumlar ve cümlelerle karşılaşmak güzeldi. Örneğin arkadaşından uzaklaştığı bir pasajı kendi hayatınızda eşinizden, sevgilinizden, dostunuzdan, akrabanızdan ya da değer verdiğiniz herhangi birinden uzaklaşma hikayesi olarak okumamanız hiçten bile değil. Ayrıca ne zaman ve niye uzaklaşmanız gerektiğini kitap size söylemiyor, siz okudukça kitaba söylüyorsunuz ve ben niye böyle yapmıyorum ya da yapıyorum hissi bir anda aklınızda beliriyor. Özellikle bu yönüyle çok beğendiğim bir kitap oldu.
