Terapist bir kere kendisini hastanın tedavisine verdi mi; her saat, her an ulaşılabilir olmak zorundadır. Uykusuzluk problemi çeken depresyondaki bir hasta geceleri gerçekten yalnızdır ve terapistin uzattığı ele hastanın karşılık vermesi gerekir. Daha yumuşak tutumun kendi içinde şifa verici olduğuna, bozulmuş kişilik ve nesne tasarımlarının varolduğuna inanmıyorken; tutarlı, yumuşak bir atmosferin, kendi bozulmaları düzeltildiğinde, hastanın güvenebileceği bir unsur olacağını öneriyoruz: daha sonra hasta "iyi" kişiliği ve nesne tasarımlarını inşa etmek amacıyla terapistin libidinal cathex'ini kullanabilecektir. Tedavinin başında düzenlenen ortam daha sonra hasta tarafından hatırlanacaktır...
