iyi bir araştırma ve rehber kitabı olmakla birlikte, bir daha asla bu tür bir psikolojik kitap okumamaya yemin ettim. faydasız.
bilimsel araştırmalara dayalı bu tür kitaplar okumak yerine, psikoloji ile ilgili aykırı, felsefî, anarşist veya çizgi dışı eserler okumayı yeğlerim (örn. insanın anlam arayışı, viktor e. frankl; mutsuz olmak, wilhelm schmid; stoacılar, nietzsche, tasavvuf, vb.).
bazen kuru araştırma sonuçlarına değil de, içinde bulunduğun hâli tanımlayacak süslü sözlere, hatta aforizmalara ihtiyaç duyulur. sorununun, makul adımlarla iyileştirilmesi gereken bir rahatsızlık değil de, yüce ve aşkın bir çıkmaz olduğuna inanmak istenir. başka insanların tecrübeleri ise bu hususta hiç işe yaramayabilir… nihayet ne yapılacağını herkes içten içe bilir. mesele, kendine bir anlam kazandırmaktır.
gerçi, yersiz bir mucize beklentisini hiçbir metin karşılamaz ama, olsun…