Belki yirmi? Ya da otuz? Duygularla savaşacak kadar zamanımız yok. Hayallerimiz tükense de, mutlu olmak için kararlı olmak zorundayız. Yeni hayaller yaratmayı istemek zorundayız.
Kişi, gerekiyorsa umuttan vazgeçebilmeli ve bildiği her şeyi unutabilmeli. Bazen dönüşümün ardından gelen coşkuyu ve güzelliği bulmak için bir mevsimlik üzüntü gerekir. Bulunduğun noktadan, ihtiyacın olan noktaya gidebilmek için.
Evrenin çekimini takip etmeye, sanki ruhumun içinde görünmez bir pusula varmış gibi zaman içinde beni sürüklediği yoldan gitmeye alışmıştım. Sanki içimdeki pusula, beni ona götüren manyetik bir güce sahipti.
Istediginizi elde etmek icin ihtiyaciniz olan her sey sizin icinizde. Neye ihtiyaciniz oldugunu biliyorsunuz. Disaridan gelen gurultulerle susturulan o sesi dinleyin size soz veriyorum aradiginiz huzuru ve mutlulugu bulacaksiniz
Yasamlarimizda oyle anlar olur ki icimize kapanir, kendimizi gozlemler hatalarimiza yasamlarimiza mucadelelerimize ve gelisimlerimize odaklariniz. Bu dongusel bir dusunce kalibina donusur ve bizler icinde sıkısıp kaliriz.