Cavanşir onu qucaqladı. O, qəribə, bu vaxta qədər heç vaxt yaşamadığı bir hiss keçirirdi. O gün ilk dəfə başa düşdü ki, insanı ancaq eşq səadətə çatdıra bilər.Dərk etdi ki, yalnız sevəndə insan həyatı tam, bütöv varlığa çevrilir, sevgi gələnə qədər həyat öz məzmununa və maraqlarına görə son dərəcə bəsit görünür.