Zirav-bihîst-yar im
Dil hilbijartime mertal
Gerden xalî, mişt xeyal im...
Rimên dirinde rêz girtine
Xirxalên zîvîn li zend û bendan
Morikên kehrebarî ên gerdankan
û di çirûskên çavên te de hêviyên min
ji qetrê sader qehr û risas
bi mohreke sincirî re hatim helandin
li hemû dergehên demderewîn yekcar
min qufiland dilê xwe yê têrxwê
bi kerbekê re hazar car min lehimand
keserên kiras zingar
dil û rivîn
kul û birîn
wekî teyrekî bêzar di şîrê xwe de hatim parzilandin.
min guh da nalîna dengekî hinavîn
û dawîn min xwe kuşt di şeveke şafiî
Hênkahiya berbangê
Li pêleke berizî siwar dike min
Ji xewneke giran.
Car caran bêhna te dibihîsim
Katikên rihanê di nav de guleke sor
Hîn di xew de
û keziyên roka êvar a zer
Di rengê biskên te de bengîn
Dikeve bîra min,
Awirên te ên tund divejin û disincirin
Di tasên çavên min de...
Rivîna xwe berdidin nêrînên min
şitlên mijankan
Bi du dilopên bêpele têne avdan
û diherikim abîsa di!
Tev li te,
Ji avzêyên çavan bêriya te dikim
Jana can!
li wê çolê, li wê berpalê
ji zemanê sed û bîst û çar hezar
pêxemberan û bi vir de,
ji newala kesk û şîn a zarotiya min
heft çiya û heft geliyan bi wir de
bi bakur de
birîneke kûr, dûr û tarî
birîneke kevnar, sar û xalî
Rextên mircanan şemitîn ji ser hev
Ji hev xeyidîn
Lêvên pûç û paçikî...
Dil bû dojeh
Kul bû kavil
Pî û mil bûn rêsî
Pelên mabûn dawiya payîzê jî zer bûn
Zivistaneke din li derî dixe
Guliyên zeytûna li hewşê
Nema min radike.
Tu ê jî mezin bibî helbet rojekê
piştî rojekê li dawiya rojan
mayende...
qencî-xerabî; aderî-binketî
du nasname ên bî/mayî ji laşekî
dijberî hev û tevlihev/sar ango germ
dê bibine diraxe
li hêviya bijartineke neserbixwe