Rakipsiz Sanatkar Zeki Müren
Emine AşanSözler ve Alıntılar
"Görebildiğiniz, dokunabildiğiniz, kullanabildiğiniz güzelliği, yok edebildiğiniz ve yok ettiğiniz güzelliği seviyorsunuz. Ama yaşamın görünmeyen güzelliği, daha yüksek düzeyde bir yaşamın güzelliği üstüne hiçbir şey bilmiyorsunuz. Yaşamın gizini yitirmişsiniz sizler..."
Sayfa 89Kitabı okudu
"Ne korkunç bir şeydir, acı içindeki bir ruhla alay etmek. Bunu yapanların yaşamları güzel olamaz. Dünyanın şaşılacak biçimde yalın ekonomisinde ancak verdiklerini alır insanlar. Dış görünüşlerden öteye geçemeyenler, acı duyabilecek kadar düş gücü bulamayanlara, küçümsemeden başka nasıl bir acıma gösterilebilir?"
Sayfa 86Kitabı okudu
Zeki Müren
Bazı davranışları da bunlarla çelişiyordu. Örneğin, arkadaşlarıyla bir yere gittiğinde hiçbir hesabı ödemiyordu. Uzun yıllar yanında çalışan Bedriye Hanım, hastalandığında devlet hastahanesinde parasız ameliyat olmak zorunda kalmıştı. Tüm sorunlarında yanında olan kiracısı Melâhat İçli'yi az kira ödediği için evinden çıkardı.
Sayfa 104Kitabı okudu
Zeki Müren
Yaptıklarının gizli kalmasına da büyük özen gösteriyordu. Örneğin, Istanbul'un Kadıköy yakasındaki bir köyün halkının gözbebeğiydi o. Köyün okulunu, camisini, kütüphanesini ve yolunu yaptırdı. Köyü, belki de Türkiye'nin en çağdaş köylerinden biri haline getirdi. Köy halkına, yaptıklarını ölümünden kimsenin bilmesini istemediğini söylediğinden olay gizli kaldı. Pek çok öğrencinin eğitim ve öğrenim giderini karşıladı. Bunların da bilinmesini istemedi.
Sayfa 104Kitabı okudu
Zeki Müren
Neyse ki Zeki Müren bunları görmedi. Artık o yok. Ardından binlerce şey söylendi, yazıldı. Sağlığıyla olduğu gibi ölümüyle de para kazanmaya çalıştı pek çok kişi. Oysa, "Yazamadığı şiiri yaşamıştı o. Başkalarıysa gerçekleştirmeye cesaret edemedikleri şiirleri yazıyorlardı."
Sayfa 117Kitabı okudu
Günlerce yattı. Bedenindeki yara bere önemli değildi. İç dünyası, kaldıramayacağı bir yükün altına girmişti. Bir çözülme yaşıyordu. İnandığı şeylerin doğruluğundan artık emin değildi. Kendine güveni yok olmuştu. Bezgin ve mutsuzdu. İçindeki pırıl pırıl güneşi batırmışlardı. Yaşamındaki en büyük darbeyi yemişti ve toparlanması uzun zaman aldı. Duygusal anlamda aldığı yara, hiçbir zaman iyileşmedi. O güne kadar özenle koruduğu kırılgan, incinebilir yanı dağılmıştı ama bunu kimseye belli etmedi.
Sayfa 97Kitabı okudu
"Talihsizliklere katlanabilir insan, başa gelen kazalardır onlar. Ama insanın kendi yanlışlarından duyduğu acılar yaşam boyu içimize işler."
Sayfa 64Kitabı okudu