Kitap Turnusolu
@KitapTurnusolu
10 okur puanı
Ocak 2024 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Bir kitap okudu
40 syf.
7/10 puan verdi
El fenerinden sonra hiçbir şey koyun postu şeyhin ününe ün katmaz. Günlerden bir gün köylüleri camiye toplar. Cami hınca hınç doludur. Şeyh Abdulhakim mindere kurulmuş. Önünde bir koyun postu serili. Şeyhin elinde ince uzun bir çubuk var. Faki'ler kaside okumaya başlar. Köylüler aşka gelir, zikr eder. Şeyh elindeki çubukla hızla posta vurur. Post yürümeye başlar. Yürüyen postu gören köylüler galayana gelir. Bağırışıp çağırışıp, feryat figan... Bazı müritler elbiselerini yırtar, göğüslerini yumruklamaya başlar. Ваzıları ise kendilerinden geçer, ağızlarından köpükler saçılır. Bir tek kendilerinden geçmeyen şeyhin yardımcıları ve şeyhin kendisidir... Şeyh işaret verir yardımcılarına, yardımcıları postu toplar. Postun altından dört farenin cıst sesleri yükselir, kimse bu sesleri duymaz...
Sayfa 37Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Şeyh evinde de iyi bir tezgah kurmuştu. Oturma salonunda yaklaşık on minder seriliydi. Her biri farklı bir renkteydi ve her rengin ayrı anlamı vardı. Örneğin yabancı bir mürit veya herhangi bir köylü şeyhi ziyarete geldiğinde, diyelim gelirken bir koyun getirmiştir, şeyhin yardımcıları onu yeşil mindere oturtur. Şeyh misafire bakar ve konuşur:
- Oğlum, getirdiğin koyunu geri götür, kavurma yap çocuklarına yedir, daha büyük sevaba girersin. Bu sözler, bu keramet üzerine misafir eline, ayağına sarılır, ağlar, zırlar. O misafir artık bir mürittir. Hem de fanatik bir mürit...
Sayfa 37Kitabı okuyor
Şeyhin kerametlerinin sonu gelmez. Hizna Şeyhi'nin yardımıyla Şeyh Abdulhakim, bir kaç seçme, iyi hırsız peydahlar. O günden itibaren köylülerin koyunları, davarları azalır, kaybolurlar. Şeyh derhal iştiareye yatar, suua bakar, kitap, hadis karıştırır ve çığlık atar. Bir süre sonra da kayıp hayvanların yerini söyler. Köylüler şeyhin gösterdiği yere gidip kayıp hayvanlarını gözleriyle görünce, korkudan dillerini yutar, hayvanları şeyhlerine bağışlar.
Sayfa 36Kitabı okuyor
Bavê Seyro'nun sesi eşliğinde çay içmek anlatılmaz güzel bir duyguydu. Kızların çoğu, Perihan köylerine gelin gelmeyinceye kadar çay nedir bilmiyorlardı. Sadece arada bir gittikleri Hacı Zorav'ın evinde görmüşlerdi onu ve çayı sadece ağaların, beylerin veya Türkçe konuşanların içtiği bir şey sanıyorlardı.
Sayfa 11Kitabı okuyor
Şu anda okuyor
%11 (11/100)
