En sevdiğim kitap olmaya çook yakındı. Acayip eğlendim. Karakterlere çok kısa zamanda bağlandım, tanıdım. Kitaba baslayip 30 sayfa okumuştum, geri kalanını bir gecede bitirdim. Uzun zamandır ilk kez kitabı bırakıp havayı tekmeletecek kadar yükseldiğim sahnelerin olduğu ilk kitaptı. Ve bunu birden fazla kez yaptım. Ani, büyük tepkiler verdim kesinlikle, yarısından fazlasında sırıttım. Notlar bırakıp altını çizerek okudum bu yüzden bitirdikten sonra yeniden göz geçirmek bile en azından okumanın yarısı kadar eğlenceliydi. Ve bu "gayet iyi" vakit geçirdiğim kitaplarla eşit. Bıraktığım notlar asla edebi ya da şiirsel değildi. Ama kesinlikle duygu doluydu, bazı fark ettiğim detayları kac kere göreceğimi merak edip sayaç (#1,#2,#3,#?) başlattım, ucunu kaçırdım. Tahminde bulundum, sinirlendim, kafam karıştı, aşık oldum, çöpçatanlık yapasım geldi. BU KİTABI BASTAN UNUTUP YENİDEN OKUYABİLMEK İCİN EN SEVDİĞİM İLK 10 KİTAPTAN 3TEN SONRASINI UNUTMAYA RAZIYIM. Kitabın kapağına kanmayın kesinlikle hiçbir "aksiyon" eksik degildi. Kriz anlarında gülüp modu bozmadan devam edeceğim karakterler vardı her yerde. Birine yalvarmak istiyorum en baştan deneyimlemek için. Okuyun okutun.
