Renee Vivien’den Kerime’ye Mektuplar
Renée VivienQuotes
Ey benim sevgilim, kalbimi alın, ruhumu alın _ bendeki en iyi şeyleri alın.
Söylenmiş Sözler
Zevkten sonra bu ne hüzündür, dostum
Bir hıçkırıktan da acı son buse
Dökülürken titreyerek dudaklarından, solgun
Ve sen, melankolik ve yavaş, etmeden tek kelime
Uzaklaşırken dalgın adımlarla ey dostum!
Akşam vedalarının sızısına benzer
Yorgun şehvetle gelen hüzün!
Bizi üzen kırık ezgiye benzer
Akşamın içinde yanan altın mumlarıyla geçen
Siyah, görkemli cenaze alayına benzer...
Ben seni buruk hissediyorum, kendimi uzak...
Sürgün gözlerle kalıyoruz öylece
Narin bir simle zincirlenmişken, izleyerek
Aynı yorgun bakışla, uçup giden hayalimizi...
Başkasın şimdiden, gülümsüyorsun şimdiden çok uzak...
Kimi zaman hülyalarımız muhteşem gerçekliklerde hayat bulur...
.
Seni seviyorum, ey ruhumun en büyük çaresizliği,
Birinin beslediği ve beslediği bir keder olarak...
...
.
Kalp kırıklığımda gece merhametliydi.
Ve bir sevgilinin olabileceği kadar hassas.
Kendini merhametli gösteren ender bir gece...
...
Ne kadar tuhaf ve acı verici bir şekilde güzelsin! Ve ben senin gözlerinde ve dudaklarında gülümseyen hüznünü ne kadar çok seviyorum! Sen Unutalamayan'sın. Ve sen benim takıntımsın, saplantımsın, deliliğimsin.