Kim bilir hangi tesadüflerle tuhaf birer şiir haline gelmiş tekil yaşamlar...
(S:15)Başlarken
İktidar, hükümran iktidar örneğinde dahi, zorunlu olarak tepeden inip bireylere boyun eğdiren bir kuvvet değil, bireylerin farklı şekillerde davet ettiği, önünü açtığı, istediği, yerine göre ittifak kurduğu bir etkileşim olarak işler...
Peki gündelik yaşamın bu tumturaklı tiyatrosu niçin?.
(S:27)
Öbür yandan, Foucault’nun bu çalışmasında mercek tutmayı amaçladığı silik yaşamlar, daha sonraki eserlerinde bilgi-iktidar düzeneklerine asimile edilemeyecek ayrı bir boyut olarak üzerinde duracağı özneleşme süreçlerinin nasıl işlediğinin ipuçlarını verir. Bu kısa fakat yoğun metin sırf vaat ettikleriyle bile, Gilles Deleuze’ün her fırsatta vurguladığı üzere, müstakil olarak ele alınması gereken bir başyapıttır..
Hikaye ne denli sıra dışı ise, etkileme ya da ikna etme gücü o denli fazlaydı. Bu yüzden, bu "ibretlik olağanüstü durum" oyununda, hakikate ve yalana kayıtsızlık, asliydi. Eğer biri gerçekliğin vasatlığını anlatacak olursa, bunun amacı yalnız komik bir etki yaratmaktı: bunun hakkında konuşuyor olmanın kendisi insanları güldürürdü...
(S:37)sona doğru.
Küçük ama dolu dolu bir minicik bir kitap okumk isteyenler için buyursunlar efendim
